Gratis stap vir stap instruksies 
Daar is ook baie ander handbewegings in gebruik. Daar bestaan nergens `n groot vereiste om `n spesifieke handbeweging te maak, maar die meeste godsdienstige leiers word aangemoedig om die tradisie van jou gemeente te volg, tensy jy geesueel voordeel haal uit `n ander vorm. Van in het Latijn: `In nomine Patris...` In die Latyn: `...en Filii...` Latyn: `...(et Spiritus) Sancti.` Latyn: `...et Spiritus (Sancti).` In baie Latijnse lande is dit nuttig om `n klein kruisie te maak (zie hieronder) en dit te kussen voordat jy Amen sê. Op die Filippyne is dit gebaar deur die tyd heen verander na die eenvoudige weg met jou duim je kin aanraken. Daar is baie interpretasies vir hierdie bewerking. `n Veel voorkomende betekenisvraag wat jy om die Evangelie met `n oop geest te benader, het met die mond te leed, en het in jou hart te bewaren. Baie katholieken slaan ook `n kruis ook as hulle langs `n kerk loop, en na ontvangs van die gemeenskap. Jy kan ook jou hand vanaf jou voorhoofd heeltemal na die grond bring. Dit word soms gebruik tydens die Grote Vasten van Pasen, of in tyden van groot beproeving. `Heer / Jezus Christus / Zoon van God / heb medelijden met ons.` `Mijn hoepel is de Vader. / Mijn toevlucht is die Zoon. / Mijn bescherming is de Heilige Geest. / Heilige Drie-eenheid, Glorie aan U.`
Op die regte wyse 'n kruisslaan
Een kruisslaan is gebruiklik by christenen in Liturgische Kerken, veral die oosters Ortodokse, Rooms Katholieke, Lutherse en Anglicaanse (Episcopale) Kerken. Dit word gebruik om gebede en seremonies te begin en te beëindig, maar dit word ook as iemand op homself gebaar om God ons te vra. Baie christenen maak die kruisteken ook by die uitspreken van horen van die naam van die Heilige Drie-eenheid; de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
=Stappen
Metode 1 van 2: Westerse tradisie
1. Volg hierdie tradisie in die Latijnse Ritus en die Protestantse Kerken. Hierdie metode is gebruiklik in die Westerse Katholieke Kerk en in Protestantse tradities wat die kruisteken ondersteun, waaronder die meeste Anglikaanse en Lutherse Kerke.
2. Breng jou regterhand omhoog. Baie gelowig die kruistekens met `n oop hand, met vyf vingers herinner aan die vyf wonden van Christus. Anderen heffen de wijsvinger en middelvinger saam op, as simbool vir die goddlike en menslike natuur van Christus. By die twee-vinger staan buigt men de duim dikwels na die ringvinger en hark hierdie mekaar aan.
3. Raak met die vingertoppen van jou regterhand je voorhoofd aan. Die kruisteken word in allerlei situasies gebruik, sowel privaat as in die kerk. Aan die begin van `n erediens of wanneer jy jouself buite die kerk segent, gaan dit gewoonlik vergezeld met die aanroepe van die Heilige Drie-eenheid. Begin met `In die naam van die Vader...`
4. Raak nou het middel van jou borstkas aan. Beweeg jou hand daarna iets na onder. Zeg `en van de Zoon...`Sommige mense sit tydens dit gebaar hul linkerhand op hul borskas, met hul regterhand is vlak bo.
5. Raak de voorkant van je linkerschouder aan. Zeg `En van de Heilige...`
6. Raak je rechterschouder op dieselfde plek aan. Zeg: `...Geest.`
7. Zeg `Amen`. Jy mag jou hande nou saamvoeg.
8. Leer die klein kruisie. Enkele van die eerste christenen die self gevorm `n kruisie met hul duim en wysvinger en plaasten het op hul voorhoofd. Tekenwoordig maak Rooms Katholieken het teken met dieselfde handvorm voor die evangelielezing in die mis. Plaas die klein kruisie eers op jou voorhoofd, daarna op jou lippe, en dan op jou bors.
9. Sla `n kruis as jy `n kerk binnegaat. As jy tot die Latijnse Ritus behoort, is die tradisie om jouself te gee as jy `n kerk binnegaat. Doop jou vingers in die fontein met wywater en maak dan die kruisteken. Jy mag die groot of die klein kruis gebruik.
Metode 2 van 2: Oosterse traditie
1. Hou die top van jou regterduim, wysvinger en middelvinger teen mekaar. In oosters Orthodoxe en Byzantijns Katholieke Kerken gebruik die meeste mense die drievingerige zegen. Je vingers stel die Drie Personen voor van die Heilige Drie-eenheid, saamgebring in die Godheid. Buig die ander twee vingers na jou handpalm. Hierdie vingers simboliseer die twee eienskappe van Jezus Christus (wat beteken dat Hy volledig menselik en volledig goddelik is). Hierdie ou gewoonte is waarskynlik uit die jare 400 na Christus.
2. Breng jy hand van jou voorhoofd na die onderkant van jou borstkas. Breng jy eers na jou voorhoofd, dan na beneden na jou zonnevlecht. Sommige mense lê dit in die plek daarvan op hul borskas, soos in die westerse tradisie, maar ander is bang dat dit `n omgekeerde kruis gemaak is, met `n kort onderkant. (Het omgekeerde kruis simboliseert van oudsher nederigheid, maar word ook deur antichristelike groeperinge gebruik).)
3. Kruis jouself van regs na links. In tegenstelling tot die Latijnse traditie, begin die oosterse kruis by die rechterschouder en eindig aan die linkerkant. Dit is `n tradisie van baie jare gelede, en is ooit deur die Westerse Kerk gedeel.
4. Resiteer `n zegening. Daar is baie maniere om dit te doen. Hier is twee voorbeelde, geskei met schuine strepen - om te gee hoe jy jou hand beweeg:
Wenke
- Oriëntaalse Ortodokse Kerke slaan `n kruis gewoonlik van links na regs, soos in die westerse tradisie, maar gebruik soms die oosterse handvorm, of hul eie tradities (zoals één vinger omhoog, om die ene natuur van Christus te simboliseer). Dit geld ook vir die oosterse Katholieke Kerken uit dieselfde lande - dit wil sê, die Alexandrijnse, Armeense en Syrische Kerken.
- De woorde, of `formule`, kan hardop of in stilte gesê word, afhangende van die situasie.
Artikels oor die onderwerp "Op die regte wyse 'n kruisslaan"
Оцените, пожалуйста статью
Gewilde
